Zwarte Piet hoort bij een kleurrijk en divers Nederland

Bij De Wereld Draait door hield minister Lodewijk Asscher een hartstochtelijk pleidooi voor de acute uitfasering van Zwarte Piet. Zaterdagochtend meldde de Volkskrant dat steeds meer gemeentes voor de roetveegpiet gaan. Amsterdam was op dit gebied het meest “progressief” voegde de koppenmaker eraan toe. Dit terwijl uit twee onderzoeken – een van de Telegraaf en een van het Ministerie van Sociale Zaken – is gebleken dat driekwart tot tachtig procent van alle Nederlanders (dus niet van de blanke Nederlanders alleen) de klassieke Zwarte Piet graag behouden ziet en 86 procent ontkent dat zij hem als een racistisch symbool zien zoals de tegenstanders volhouden. Asscher verklaarde bovendien dat je over wegen wel bij meerderheid van stemmen beslist in een democratie maar over Zwarte Piet niet. Daarom is het blijkbaar goed als gemeentes bij intochten de klassieke Zwarte Piet afschaffen en de duidelijk gebleken voorkeur van het volk met grote nadruk negeren.

Belachelijke manier van denken Als argument voerde Asscher het lijden der kinderen van kleur aan, die in de herfstmaanden worden uitgemaakt voor Zwarte Piet. Hij denkt dat zulke pesterijen zullen ophouden als de zwarte helper van Sint Nicolaas tot het verleden behoort omdat racistische engnekjes dan niet meer over geschikt vergelijkingsmateriaal beschikken. Dat is een belachelijke manier van denken. Men versjteert een wezenlijk Nederlands volksfeest in plaats van krachtig de norm te handhaven dat in dit land niemand om zijn uiterlijk wordt afgewezen, weggezet of belachelijk gemaakt want dat is de eerste stap naar discriminatie. We weten allemaal dat achterstelling op grond van afkomst en huidskleur in Nederland aan de orde van de dag is.

Invechten Minister-president Rutte beseft dat ook terdege en heeft niettemin tegen “Mohammed gezegd dat hij weinig voor hem kon doen en dat hij zich maar moest zien in te vechten”, daarmee aantonende dat hij ook in dit opzicht niet de premier van alle Nederlanders is. Minister Asscher blijkt in dezen een waardig bondgenoot van de VVD-leider. In plaats van dat daadwerkelijk een norm wordt gesteld, verbant hij een nationaal icoon – want dat is Zwarte Piet – uit officiële intochten en van de openbare weg. Probleem opgelost. Discriminatie uitgebannen. Alles geregeld. Maar niet heus. Zwarte Piet is verleden tijd, wén er maar aan. Zo kiezen de autoriteiten met in het kielzog de gevestigde media opnieuw voor de gemakkelijke weg. Zij zijn in navolging van Amsterdam het meest “progressief” en kunnen zeggen dat zij de discriminatie toch maar mooi een slag hebben toegebracht.

Disciplineringsproces Tegelijkertijd haken diezelfde autoriteiten aan op hun voorgangers in de negentiende eeuw, die op dezelfde manier van bovenaf de strijd aanbonden met gedragingen en tradities die zij onbeschaafd en achterlijk vonden. De deftige heren in de grachtenhuizen  voerden toen een lang aangehouden disciplineringsproces door dat de burgers van Nederland aaneensmeedde tot een volk van productieve mensen die overal op tijd kwamen en hun gedragingen richtten naar gezegdes als: “Arbeid adelt”, “Met de hoed in de hand komt men door het ganse land” of “Elke dag een draadje is een hemdsmouw in het jaar”.

Heerlijk land Het is echter de vraag of het in deze tijd net zo gemakkelijk zal lukken de gewone mensen hun tradities af te nemen omdat zij barbaars zouden zijn en niet meer van deze tijd. De burgers van de eenentwintigste eeuw zijn niet meer zo geneigd om de hoge heren als rolmodel te accepteren. Dat geldt over de hele breedte van de samenleving. Wie in de Randstand winkelt, merkt dat van een culturele koekoek-eenzang, zoals die in de negentiende eeuw gecreëerd is weinig is overgebleven en dat alle pogingen om assimilatie van etnische minderheden af te dwingen zoals ondernomen door partijen als Leefbaar Rotterdam of allerlei Wilders light types op de kussens van de gemeenteraad, een averechts resultaat hebben. De een volgt Appa of Ilgun, de Zaanse treitervlogger met zijn contract, de ander Zwarte Piet. De een laat de oren hangen naar FunX de ander naar Marianne Zwagerman op WNL. Wij leven in een kleurrijke samenleving of wij willen of niet en van die kleurrijke samenleving is Zwarte Piet net zo’n onlosmakelijk onderdeel als de steeds kunstiger gevouwen doeken om het hoofd van islamitische jonge dames of de soul en de sabor  die door mensen met een Caribische en Latijns-Amerikaanse achtergrond aan de mix van ons land is toegevoegd.

Heerlijk land. Laten wij ons niet afnemen door gladstrijkers en grijsmakers zoals Lodewijk Asscher.

Die les gaan de autoriteiten leren nu zij uit gemakzucht denken een stuk van het Sinterklaasfeest te kunnen ontmantelen – veel meer dan een kinderfeest maar de diepst gewortelde familietraditie in Nederland die door heel veel mensen in direct verband wordt gebracht met de Nederlandse identiteit én hun eigen wezen.