Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Voor Amerika was Vietnam een gezellige kermis vergeleken bij Syrië

  •  
11-02-2016
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
105 keer bekeken
  •  
bbama

© US President Barack Obama speaks at the press room of the White House in Washington, DC, on July 24, 2009. Obama said his remarks about the arrest of a black Harvard scholar Henry Louis Gates

Hoe het verstand van Barack Obama ons behoedt voor escalatie van het gevaarlijkste conflict sinds de Tweede Wereldoorlog
Het Syrië-beleid van de VS ligt van alle kanten onder vuur. Maar Amerika is verstandiger dan het overkomt en Obama is de enige wereldleider die zich bewust lijkt van de gevolgen van escalatie.
Op dit moment bombardeert Rusland de tegenstanders van de Syrische President Assad, en niet alleen IS. Sterker nog: Poetin ontziet IS wanneer dat Assad beter uitkomt. Ondertussen zijn de Turken woedend dat Obama intensief samenwerkt met de Koerden die fungeren als grondtroepen  bij Obama’s luchtoorlog . Ook de Turken redeneren daarbij vooral vanuit hun eigen belang. Zij hebben liever dat IS de Koerden klein houdt dan dat de band tussen de VS en de Koerden te innig wordt, want dat zou wel eens kunnen leiden tot een Koerdische staat die ook aanspraak maakt op (thans) Turks grondgebied. Maar inmiddels liggen de Turken ook met de Russen overhoop. Met andere woorden: Syrië is een moeras, waar de wereld niet in zou moeten willen wegzakken.
Het ironische aan de chaos in het Midden-Oosten is dat we het in hoge mate zelf veroorzaakt hebben: we hebben decennialang zaken gedaan met de verkeerde instanties en personen in de regio. Kijk voor de lol nog eens naar de film   Lawrence of Arabia of lees iets over het  Sykes-Picot verdrag. De grenzen die in dat verdrag werden bepaald deden recht aan de belangen van Engeland en Frankrijk en de ambities van enkele warlords, maar op geen enkele manier weerspiegelden ze de werkelijkheid op de grond. Het gevolg is dat er in het Midden-Oosten nauwelijks natiestaten zijn ontstaan. En dus moeten staten hun legitimiteit aan iets anders ontlenen: meestal  een combinatie van afpersing en omkoping van de eigen bevolking.  Voor dat soort staten moet je niet willen sterven, laat staan doden.
Amerika heeft de afgelopen 50 jaar twee oorlogen gevoerd waarbij het dramatisch onderuit ging: Vietnam en Irak/Afganistan. In beide conflicten werd een populaire zittende president in korte tijd ronduit gehaat. Beide oorlogen wogen zwaar op de schatkist en tastten de internationale geloofwaardigheid van het land aan. Beide conflicten waren bovendien onnodig, al diende Vietnam als een zogenaamde proxy war , om een openlijk conflict met Rusland te vermijden.  Zowel Johnson als Bush voelden zich geroepen om hun tegenstanders de beslissende slag toe te brengen.  Maar dat werkt als je tegen een staat vecht, en niet in oorlogen met guerrillabewegingen zoals de Vietcong of IS. In dergelijke conflicten moet je je tegenstander tot de laatste man uitmoorden.  En als je tegenstander dat zoals de VC en IS een acceptabel offer vindt, zul je hem nooit verslaan. De westerse publieke opinie daarentegen zal zich gegarandeerd tegen je keren.
Obama heeft geen van zijn voorgangers zo goed bestudeerd als Johnson. Lyndon Johnson was een van de grootste hervormers, maar zag zich genoodzaakt de financiering van zijn sociale projecten terug te schroeven ten behoeve van de oorlog.  Het betekende het einde van de linkse coalitie die vanaf 1932 aan politiek dominant was geweest. Obama weet dat de oorlog in het Midden-Oosten niet kan worden gewonnen, maar wel verloren. En Syrië is een moeras waarbij vergeleken Vietnam een gezellige kermis was. Het is veel verstandiger om de Russen zich daar vast te laten lopen dan dat zelf te doen. In dit geval zou bovendien geen sprake zijn van een proxy war, maar een direct conflict met de Russen, én de Turken, én de Iraniërs, én de Saudi’s. En dan hebben we het alleen  nog over groepen die een officieel door ons erkende staat bewonen.
Het liefst zou Obama zich direct terugtrekken uit het Midden-Oosten, ware het niet dat dat een dramatische daad zou zijn die te veel stof doet opwaaien. Het best haalbare voor hem is om gestaag de afhankelijkheid van woestijnolie af te bouwen en het Israëlisch-Palestijns conflict te reduceren tot wat het in de kern is: geen epische strijd tussen twee religies, maar een ordinaire burenruzie. En vooral:  niet toegeven aan de roep om verdere escalatie in Syrië.
Daarmee komt Obama lijnrecht te staan tegenover bijvoorbeeld President Hollande die zijn populariteitscijfers omhoog hoopt te bombarderen en EU-leiders die in een conflict met Rusland een uitgelezen kans zien om buitenlands beleid, defensie en grensbewaking te federaliseren. Maar ons behoedt het voor verdere escalatie van wat nu al het gevaarlijkste conflict sinds de Tweede Wereldoorlog is.
Laten we blij zijn dat tenminste één wereldleider z’n verstand gebruikt.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.