Van nepkandidaat tot Kamervoorzitter

Met vier kandidaten was het spannend; de verkiezing van de nieuwe Kamervoorzitter. Veel vragen aan de kandidaten over hun kwaliteiten. Maar de PVV was niet geïnteresseerd in de kwaliteiten van Khadija Arib. De PVV was bezig haar te diskwalificeren vanwege haar afkomst. Al vóór de verkiezing noemde Wilders Arib een nepkandidaat.

Democratisch besluit Khadija Arib kreeg de stem van een ruime meerderheid in de Tweede Kamer. Een democratisch besluit in ons parlement. Je zou verwachten dat een partij met de naam Partij voor de Vrijheid dit democratisch genomen besluit zou respecteren. Maar Wilders sprak over een zwarte dag in onze parlementaire geschiedenis. En dat terwijl de parlementaire democratie het fundament vormt voor de vrije democratische samenleving.

Op het laatste moment stelde ook het PVV-Kamerlid Bosma zich kandidaat. Hij heeft eerder Kamerdebatten voorgezeten en laten zien een capabele voorzitter te zijn. Aan zijn kandidatuur kleefden echter andere bezwaren. Wilders noemde eerder ons parlement een nepparlement. Kamerleden vroegen aan Bosma of hij ook vindt dat ons parlement een nepparlement is. Geen onbelangrijke vraag aan een kandidaat-Kamervoorzitter. Bosma gaf echter geen antwoord.

In de eerste stemronde haalde Bosma zestien stemmen, en in de volgende ronde elf. Er was dus in feite geen steun voor de kandidatuur van dit PVV-Kamerlid vanuit andere fracties. Ondanks de kwaliteiten en humor van Bosma wilde kennelijk niemand buiten de PVV-fractie op hem stemmen. Dit voorval is te belangrijk om het onopgemerkt voorbij te laten gaan. Deze verkiezingen dienden tevens als een parlementaire krachtmeting voor de PVV.

Cordon Sanitaire De eventuele samenwerking met PVV in het volgende kabinet komt regelmatig ter sprake, aangezien de PVV hoog staat in de peilingen. Enkele partijen hebben al gezegd niet met de PVV te willen samenwerken. Het stemgedrag van de fracties omtrent de kandidatuur van Bosma is een duidelijk voorteken over de samenwerking met de PVV. Dit signaal betekent dat er in de Tweede Kamer nauwelijks bereidheid is om samen te werken met de PVV in een kabinet.

Een cordon sanitaire tegen Wilders en zijn partij, waarover al eerder gesproken werd, krijgt hiermee duidelijk vorm. Het lijkt erop dat Wilders met alle partijen in de Tweede Kamer ruzie maakt, en daarmee elke steun verliest. Je kunt het een nepparlement noemen, maar je hebt een meerderheid in het parlement nodig om dingen voor elkaar te krijgen.

Door geruzie en geschreeuw maakt Wilders iedere vorm van toenadering en samenwerking onmogelijk. Dit is wel heel erg sneu voor al die mensen die op hem gestemd hebben. Hij roept en twittert van alles, maar krijgt eigenlijk niets voor elkaar voor zijn achterban.

Twee conclusies Uit het verloop van de verkiezingen voor de Kamervoorzitter kunnen twee conclusies worden getrokken. De eerste conclusie is dat Wilders heel goed wist dat Bosma geen enkele kans maakte om gekozen te worden, maar dat hij hem juist daarom naar voren schoof om vervolgens hard te kunnen roepen dat iedereen tegen de PVV is om zo zieltjes te winnen. Direct na de verkiezingen begon Wilders al het verlies van Bosma via Twitter uit te venten.

De tweede conclusie is dat de partijen in de Tweede Kamer de beledigingen en het geschreeuw van Wilders inmiddels zat zijn, en dat zij daarom er niets voor voelen om de partij van Wilders te steunen en met PVV samen te werken. Als deze conclusie juist is, dan zullen de kiezers die op PVV hebben gestemd, bedrogen uitkomen.

Wilders kan van alles roepen en van alles beloven, maar zonder een meerderheid in het parlement kan hij niets voor zijn kiezers bereiken. Zolang de PVV geen 76 zetels in het parlement heeft, heeft deze partij andere partijen nodig om iets voor elkaar te krijgen.

Hollandse droom Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje; luidt het gezegde. Maar Khadija Arib laat zien dat dit wel kan door hard te werken en de schouders eronder te zetten. Van immigrantenmeisje tot voorzitter van de Tweede Kamer. Een mooie inspiratie en een prachtige Hollandse droom. Niet je afkomst, maar je toekomst; daar gaat het om!