Open brief aan Selahattin Demirtas, politieke gevangene van Erdogan

Dappere Selahattin Demirtas,

Persoonlijk kennen we elkaar niet, maar ik ken je van je strijd voor de democratie, vrijheid, eerlijkheid en gelijkheid. We zijn allebei van Koerdische afkomst, spreken het dialect Zazaki en strijden tegen onrechtvaardigheid. Ik weet dat je geen Nederlands kunt, maar misschien nemen sommige lezers de moeite mijn brief voor jou te vertalen in het Turks of Koerdisch en hem naar de gevangenis van Edirne te sturen. Voordat ik met mijn brief begin, wil ik je eerst in het kort voorstellen aan mijn lezers. Demirtas is geboren op 10 april 1973 in de stad Palu Koerdistan. Hij is een advocaat, politicus, leider, geliefd bij miljoenen, hij is vader van twee dochters. Hij is jarenlang actief geweest binnen de mensenrechtenorganisatie in Turkije. Sinds 4 november 2016 zit hij in de gevangenis op bevel van Erdoğan.

Het is onacceptabel dat je samen met je vrienden gegijzeld bent door het Erdoğan-regime vanwege jouw politieke strijd voor een democratisch Turkije. Het is onbegrijpelijk dat de EU weinig aan doet om jou en jouw vrienden vrij te krijgen. Jouw strijd is niet alleen voor de Koerden, maar voor alle volkeren in Turkije die niet in angst maar in vrijheid willen leven.  Jouw pen vormde een bedreiging voor Erdoğans systeem. Je bent niet de enige die is opgepakt, want er zitten duizenden mensen vast zonder proces.

De miljoenen inwoners van Turkije zitten niet gevangen tussen vier muren zoals jij, maar in de open gevangenis die Erdogan van Turkije heeft gemaakt. Mensen leven in angst, zijn zeer pessimistisch over de toekomst van Turkije. Turkije is alles behalve een democratische land.

Ze hebben jou niet alleen in de gevangenis gegooid, maar ook afgepakt van jouw twee prinsesjes. Hoe moeilijk zal het voor hen niet zijn om hun vader, hun held, hun berg Ararat in de gevangenis op te zoeken en vervolgens alleen naar huis te moeten vertrekken? Ze moeten zonder jou een nachtkusje te geven gaan slapen. Ze kunnen jou niet vragen om hen te helpen met hun huiswerk. Ze kunnen hun leuke momenten niet gelijk aan jou vertellen. Als ze hun hoofd op hun kussen leggen, zullen ze vaak aan jou denken, aan hun momenten met jou. Misschien glijden hun tranen op hun zachte wangen, omdat ze jou missen.

Ooit komt een moment dat vogels zonder angst vliegen

Ooit komt een dag dat Koerdische kinderen zonder angst buiten rennen

Ooit komt een dag dat duiven vliegen voor vrede

Ooit komt een dag dat mensen op het plein van Amed vrijheidsliederen zingen en dansen.

“Opdat je keuzes weerspiegelingen zijn van je hoop, niet van je angst.”

Nelson Mandela

Selahattin Demirtas, ik wens jou heel veel wijsheid en sterkte tussen die vier muren in de gevangenis van Edirne.

Hartelijke groet uit Hollanda,

Celal Altuntas