Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Op de vierde mei herdenken wij onze mensen en niet de vijand

  •  
04-05-2012
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
214 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Wat zouden U en ik onder vergelijkbare omstandigheden doen?
In de ochtend van de vierde mei verklaarde iemand tegenover Merel Westrik en Eva Jinek dat de meeste Duitse soldaten ook maar gestuurd waren. Toch vond hij dat ze niet herdacht moesten worden zolang er nog slachtoffers van de tweede wereldoorlog in leven waren. Zonder het zelf te beseffen gaf hij daarmee aan waarom op dodenherdenking de omgekomen Duitse soldaten of hun bondgenoten geen plaats verdienen. Nu niet en nooit niet.
Ook de Nederlandse, Engelse, de Britse, de Franse, de Russische en de Amerikaanse soldaten zijn maar gestuurd. Ze werden opgeroepen voor hun nummer in het kader van de dienstplicht. Ze hadden zich maar te melden, voor dienstweigering bestond weinig tot geen ruimte. De overgrote meerderheid van deze dienstplichtigen deed met overtuiging dienst. Ze meenden dat hun land in een noodsituatie verkeerde en dat zij vochten voor een goede zaak. Dit gold net zo goed voor de Wehrmacht en zijn bondgenoten. De Duitse legers hebben tot de laatste dag toe fel en professioneel gevochten. Zij waren taaie en gevaarlijke tegenstanders. Hun moreel bleef ondanks alle nederlagen tot in 1945 ongebroken.
Dat de Duitsers “ook maar gestuurd waren” is dan ook géén argument om ze op de vierde mei te herdenken. En evenmin de bondgenoten van de vijand. Wij herdenken wél iedereen die gevallen is in de strijd voor de Nederlandse onafhankelijkheid en de normen en de waarden die Nederlanders heilig zijn. Die normen en waarden hebben te maken met democratie, gewetensvrijheid, vrijheid van meningsuiting, mensenrechten, anti-discriminatie. De vijand daarentegen vocht voor de dictatuur, voor raszuiverheid, voor een totalitaire controle niet alleen over het doen maar ook over het denken van de burgers.
En dat gedicht van de vijftienjarige Auke dan? Hij wilde zijn foute oom, naar wie hij was vernoemd, niet herdenken. Hij vond dat hij niet mocht worden vergeten. Dat is ook zo: hij maakte toen puntje bij paaltje kwam, de keuze voor de vijand en tégen Nederland. Daarom gaf zijn gedicht de goede keuze die zoveel van zijn leeftijdgenoten maakten, een extra accent. Ook bood het stof tot nadenken aan de huidige generaties: wat zouden U en ik onder vergelijkbare omstandigheden doen? Daarom had dat gedicht op de nationale herdenking wel gekund.
Iets anders is de keuze die men op Texel heeft gemaakt. Daar treedt de zoon van de NSB-burgemeester in die kwaliteit bij de dodenherdenking als hoofdspreker op. Het feit dat je ouders voor de vijand kozen is geen reden om de kinderen welke rol dan ook op de vierde mei te weigeren. Maar het wordt iets anders, als iemand gevraagd wordt expliciet als zoon van een landverrader het woord te voeren. Dat miskent de betekenis van de vierde mei.
Op de vierde mei herdenken wij onze mensen en niet de vijand. Zo eenvoudig ligt dat.

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.