Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Kinneging komt in mijn eregalerij

  •  
01-03-2012
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
170 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Dit was de droom van iedereen die zich  onbestraft liet afblaffen
Nu Powned alle opnames publiek heeft gemaakt, mogen wij allemaal meebeleven hoe professor Kinneging Rutger en zijn cameraman voor ogen houdt, dat hun manier van aanbellen en de confrontatie aangaan onherroepelijk tot buitenwerping leidt maar dat zij misschien een afspraak kunnen maken als zij op een andere dag beleefd van te voren opbellen.
In een poging om de steeds meer schilferende en pokdalige huid te redden heeft Powned de confrontatie tussen Rutger Castricum en prof. Kinneging in zijn geheel en zonder coupures online gezet. 
Het overkomt de meeste mensen vaak genoeg dat zij op straat of op het werk door een ongemanierd stuk vreten worden geschoffeerd en weggezet zonder dat ze adekwaat reageren. Op het dodelijk weerwoord komen zij pas als zij zich ’s avonds in bed liggen op te winden. Een vage verontwaardiging heeft je dag verziekt. Nu speelt de film zich in je hersens opnieuw af. Je ligt je in de kussens te verbijten om je eigen sukkelachtigheid. Te laat! Jammerlijk, schaamtevol te laat!
Het is dan mooi om op je computerscherm te zien hoe een ander wél effectief weerwerk biedt. Nu Powned alle opnames publiek heeft gemaakt, mogen wij allemaal meebeleven hoe professor Kinneging Rutger en zijn cameraman voor ogen houdt, dat hun  manier van aanbellen en de confrontatie aangaan onherroepelijk tot buitenwerping leidt maar dat zij misschien een afspraak kunnen maken als zij op een andere dag beleefd van te voren opbellen. Ook onderstreepte de hoogleraar dat hij met twee woorden wenste te worden aangesproken. Nergens is te zien dat er werd gewurgd, maar ik kan me voorstellen dat prof. Kinneging bij de belangrijkste onderdelen van zijn instructie Rutger even bij de strot gegrepen heeft om nu hij toch bezig was, ook de non-verbale communicatie tot haar recht te laten komen. 
Dit was geweldig. Dit was de droom van iedereen die zich onbestraft liet afblaffen. Dit was zalf op de gewonde ziel van de pispaaltjes in school en bedrijf . Kinneging wilde misschien alleen zijn vrouw te beschermen. Hij trad op als kampioen van héél gekoeioneerd, getreiterd en afgezeken Nederland.  De filosofie van de professor wijs ik af maar om dit optreden verdient hij een plaats in mijn eregalerij.
Toegift: professor Kinneging staat daar naast die geweldige opstandeling én reactionair Alexander Cohen. (Van “In opstand” en “van anarchist tot monarchist”. Hier downloaden voor het weekend. Daar krijg je geen spijt van.
Leer uit deze proeve nu al wat Kinneging en Cohen gemeen hebben. Ter verduidelijking: Alexander Cohen was de Parijse correspondent van De Telegraaf en hij kon heel slecht opschieten met de vertegenwoordigers van de Duitse dagbladen. De volgende scene speelt zich af in een theater:
Toen ik, in de eerst-volgende pauze naar buiten gegaan, in de wandelgang stond te praten met mijn collega Voorbeytel, van het Handelsblad, toen zag ik, met een half-verstrooid oog, den Herr Doktor voornoemd éérst met zijn, een confidentieele kluit vormende en de koppen bij elkaar stekende land-en-vakgenooten confereeren, en vervolgens schoorvoetend en schuin, op de manier van een krab, naar mij toe komen. Ik hoorde hem vaag iets mompelen maar waar ik in gesprek was gaf ik daar geen acht op en keek hem alleen even aan. Waarop hij, die nu met goed fatsoen niet meer kon terugkrabbelen – zijn kameraadjes, die hem op mij afgestuurd hadden, volgden met uitgerekte halzen zijn faits et gestes! – den top van een vinger tegen een der knoopen van mijn jas drukte, ter hoogte van mijn borst, bij-wijze van een waarschuwend puntje-op-de-I-zetten. De knoop deed dienst als electrisch knopje en de Herr Doktor kreeg een oorveeg die hem tegen den spiegelwand van de gang deed opvliegen. Zonder zich verder om mij te bekommeren en alsof wij nooit kennis gemaakt hadden, raapte hij zijn door de commotie afgewaaid gouden, of Ersatz-gouden pince-nez op, holde de trap af en vroeg aan de controle, beneden, om een andere zitplaats, een fauteuil d’orchestre, of, desnoods, een strapontin als het maar gelijkvloers was. Wat mij betreft, ik ging dien avond naar huis met de zon in het hart en met twee trofeeën: een tooneelkijker en een fluweelen zitkussentje met het geborduurde opschrift: ‘Setz’ dich, Onkelchen!’, die de Herr Doktor op zijn plaats, boven, had laten liggen en niet was komen halen”.

Meer over:

opinie, media
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.