Is online schelden gezond?

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

Laten we er eens logisch over nadenken. Je leest iets op het internet en het ergert je. Je bent toch al boos over een hoop dingen en het stukje dat je onder ogen krijgt is net de druppel die de emmer doet overlopen. Je schrijft een boos stukje terug. Dat lucht op. Je hebt iets aan dat internet en aan de websites die je in de gelegenheid stellen je gevoelens te luchten. Dat is vooral lekker als je anoniem blijft op het net en een schuilnaam gebruikt, want dan is er sociale afstand en ben je ook nog eens zelf niet verantwoordelijk voor wat je in je boosheid schrijft.

Laten we nog even logisch blijven denken. Iemand anders leest wat je geschreven heeft en die is het helemaal met je oneens of juist helemaal niet en die schrijft ook weer. Je moet weer reageren en zo blijft je woede bestaan, die normaal al gezakt zou zijn. Klinkt logisch toch. Maar is het ook echt zo? Onderzoek lijkt het te bevestigen.

Er zijn zelfs hele websites en radioprogramma’s gewijd aan dit fenomeen en speciaal bedoeld voor de ‘zwijgende meerderheid’: eens lekker je hart ergens over luchten. Ze beginnen met een tendentieuze stelling en in korte tijd vieren de boze mensen een feestje. Als je dan ook nog een beetje luie journalisten hebt die zelf niets willen onderzoeken, maar iets schrijven om het gescheld weer uit te vergroten, heb je al snel een uitslaande brand.

De onderzoekers plaatsten een boodschap op zulke scheldsites en beloofden 50 dollar voor deelname aan het onderzoek. Met die deelnemers konden ze bewering nummer 1 bevestigen. De boosheid vóór het schrijven van een bericht werd vergeleken met de boosheid onmiddellijk daarna. Lekker je hart luchten is op korte termijn prettig.

Maar nu deel twee van het onderzoek. Daarvoor ronselden ze – hoe kan het ook anders? – psychologiestudenten, die getest werden op geluksgevoel, droefheid, boosheid en angst. Daarna kregen ze vijf minuten om op zo’n scheldsite stukjes te lezen, waarna ze vijf minuten kregen om anoniem zelf een stukje te schrijven om te reageren. Vervolgens werden ze opnieuw getest. Op langere termijn lijkt schelden op internet alleen maar steeds meer boosheid te creëren. Het is als het blussen van een vuurtje met benzine zeggen de onderzoekers.

Het is een onderzoek met maar weinig proefpersonen en voor een deel met selectieve groep – psychologiestudenten – en misschien moet je dan wel wat voorzichtig zijn met stevige uitspraken. Zoals: “Online vijandigheid is een publieke gezondheidscrisis, levens worden verwoest door online agressiviteit.” Het is een flinke bewering, maar omdat het onze eigen logische gedachtegang bevestigt komen de onderzoekers ermee weg. Het lijkt te kloppen, maar dan heb je beter en groter onderzoek nodig om het echt te bevestigen en meer te begrijpen van de factoren die erbij van belang zijn.

Trekken scheldsites bijvoorbeeld speciaal mensen aan die wel varen bij een beetje kankeren en anderen belachelijk maken? Maar moeten andere mensen – zoals mensen met meer impulscontrole, depressieve mensen, psychologiestudenten – er juist wegblijven? Ik weet het allemaal niet en de onderzoekers ook niet.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige weetje:  Waarom lopen mannen vaker onder een auto dan vrouwen?

Het nieuwe boek van Ivan Wolffers is: Het gezonde lifestyleboek