De hypocrisie van het 'vrije' woord

Xenofobe, racistische en haatzaaiende opiniemakers, politici en media hebben onder de mom van vrijheid van meningsuiting de maatschappij jarenlang vergiftigd en gevoed met vooroordelen en negatieve denkbeelden. En mediaorganisaties werk(t)en hier maar al te graag aan mee, want het verkoopt en/of levert kijkcijfers op. Geen rede, geen inhoud, geen kwaliteit maar kwantiteit en populisme als opium voor het volk. Vaak stijlloos, smakeloos, inhoudloos en racistisch. Toepasselijke woorden waarmee Ebru Umar ook te omschrijven is. Desalniettemin is deze blaaskaak de afgelopen dagen als martelaar van het vrije woord gelanceerd. Politici, opiniemakers en journalisten staan te dringen om haar slachtofferschap te cultiveren en het ‘vrije’ woord te verdedigen.

Stokslagen Want ‘alles’ mag en kan gezegd worden in Nederland. Zolang het over allochtonen gaat en het past binnen de kaders van een vaag elitair groepje dat zich zelf als de gehele samenleving ziet en denkt de norm van vrijheid van meningsuiting te bepalen. In de tussentijd doen ze zaken met Saoedie-Arabië waar een opiniemaker stokslagen krijgt, lachen ze opgepakte activisten in Rusland uit, pakken ze in Den Haag een Franse journalist op en willen ze Abou JahJah de mond snoeren. Ook spreken ze van mislukte integratie en antidemocratische houding als grote groepen Turkse- en Marokkaanse Nederlanders precies op dezelfde smakeloze manier hun mening uiten als dat ze dagelijks teruglezen en zien in vele betreurenswaardige Nederlandse media.

Dat je van journalisten, opiniemakers, kunstenaars of wie dan ook moet afblijven is een ding wat zeker is. Echter staat de zogenaamde vrijheid van meningsuiting, wat vaak de belangrijkste waarde in Nederland wordt genoemd, in ons land meer onder druk door zowel de linkse als rechtse elite, dan door een of ander buitenlands staatshoofd als Erdogan. Daar waar de bobo’s terecht opkomen voor een idioot als Ebru, die trouwens blij is als vluchtelingen verdrinken, Marokkanen onopgevoed tuig vindt en nog veel meer onzin uitkraamt over moslima’s, weigeren ze dezelfde onvoorwaardelijke verdediging van het vrije woord als het om de afwijkende mening gaat van vele minder bekende Turkse- en Marokkaanse Nederlanders.

Ruggengraat De hele discussie rondom Ebru geeft maar weer eens aan dat de vrijheid van meningsuiting niet zo absoluut is als dat we beweren. Enerzijds omdat je kan worden opgepakt en anderzijds omdat je gedemoniseerd wordt door de gevestigde orde op het moment dat je een afwijkende mening uit. Hoe tenenkrommend of aanstootgevend meningen ook kunnen zijn in jouw ogen als ‘intellectueel’. Juist dan zou je ruggengraat moeten tonen en niet vervallen in selectieve verontwaardiging als burgers middels hun mening blijdschap tonen als een xenofobe racist is opgepakt.

De manier waarop de vrijheid van meningsuiting nu ingevuld wordt is hypocriet en wordt bepaald door de extremen terwijl het midden genegeerd en overschreeuwd wordt. Mij lijkt het tijd geworden voor een publiek debat waar we in gezamenlijkheid gaan bepalen wat die vrijheid van meningsuiting is, hoe absoluut die is en in welke mate je verantwoordelijkheid moet nemen voor de mogelijke shit die je uitkraamt.