Hoe het kan dat u zó enorm voor de gek werd gehouden

Fantastisch vind ik het. Ik kan niet anders zeggen. U was het waarschijnlijk alweer een beetje vergeten. Zo gaat dat met nieuwsberichten. Wat de ene dag voor grote ophef zorgt, verdwijnt meestal al gauw van de radar zodra andere zaken de journaals halen. (ex-) Onderwerpen van gesprek blijven dan achter. In het geval van pech, met een flinke kater. En de kunst is om daar dan weer iets mee te doen. Iets positiefs bedoel ik dan.

De gemeente Heeze doet dat nu. Door een film te tonen aan alle dorpsbewoners op 24 april. Om achteraf alsnog te kunnen laten zien hoe het zat. Fantastisch! Want de berichtgeving heeft ook in dit geval voor een flinke kater gezorgd.

De zaak Feda Amiri: Afghaanse man werd na 18 jaar legaal in Nederland tamelijk abrupt, zónder proces, zonder afscheid te mogen nemen van zijn vrouw en kinderen, zonder geld en zonder medicijnen op het vliegtuig naar Kabul gezet. Waarom? Omdat men denkt dat hij mogelijk iets te maken heeft gehad/medeplichtig is/weet had van oorlogsmisdaden. Ja, dat zijn een hoop schuine streepjes die hier voor, let op: mógelijke mogelijkheden staan.

Alsof het gebrek aan een eerlijk proces (wat gewoon bij wet zo geregeld is hoor: dit soort verdachten krijgen een ‘1F status’ wat feitelijk inhoudt dat je gewoon geen recht meer hebt op iets wat wij als ‘eerlijk’ beschouwen) nog niet genoeg is, werd hij A: ook nog op een zeer inhumane wijze behandeld in detentie in Nederland (Hier wordt as we speak aangifte van gedaan, want de zaken waar ik het over heb zijn zaken die juridisch, thank God, helemaal niet mogen – maar ik dwaal af..) En B: nog in Nederland met geweld door de marechaussee uit het vliegtuig werd gehaald omdat hij naar medepassagiers riep dat hij niet uitgezet wilde worden (dohh!) en in het busje dat naast het vliegtuig stond zo gewelddadig werd voorzien van een ‘bodycuff’ dat hij een botbreuk in zijn knie opliep.

Met genoemde bodycuff, tape over zijn mond en een zak over zijn hoofd is hij het vliegtuig weer ingesjord. Liggend over de knieën van drie marechaussee-meneren en met genoemde attributen om zijn lijf heeft hij het opstijgen van het vliegtuig moeten doorstaan.

U heeft allemaal meegekregen hoe hij na zijn uitzetting spoorloos verdween en hoe zijn dochter Tamana naar Afghanistan reisde om hem daar te gaan zoeken – En vond! Dames en heren, Ze Vónd Haar Vader! In een ziekenhuis, getraumatiseerd, verward, ziek en met genoemde botbreuk.

Dit beleid moet anders Ook ik vloog naar Afghanistan. Om Tamana bij te staan en te helpen. En om alles vast te leggen. Ik huurde een zeer ervaren cameraman in: Eric Feijten die al 20 jaar o.a. voor de NOS werkt en een ervaringsdeskundige is op het gebied van filmen in oorlogsgebieden.

Hij filmde de situatie en het werd nieuws. In elke Nederlandse krant. En in elk mogelijk journaal of journalistiek programma. Fantastisch! Want dit verhaal moest verteld worden. Niet alleen om de individuele toestand van Feda Amiri, die echt schrijnend is, maar ook om het 1F beleid wat inhumaan, onrechtvaardig en daarnaast ook zeer onbekend is bij een groot publiek.

Dit beleid moet veranderen. Niet omdat we oorlogsmisdadigers vrij rond willen laten lopen – integendeel, laat daar geen misverstand over bestaan – maar omdat we met zijn allen hebben afgesproken dat niemand schuldig is totdat dat is bewezen. We noemen dat Beschaving.

De ‘scoop’ van Omroep Brabant Maar niets zo beïnvloedbaar als ‘het nieuws’. Er werd een kleine interventie gepleegd door ene Marcel Huisman van Omroep Brabant. Al vanaf het begin volgde ook hij de zaak – De Amiri’s woonden al 18 jaar in het Brabantse Heeze. – Hij was de allereerste die berichtte over de uitzetting van Feda en daarom was zijn frustratie, vermoed ik, zo dat hij niet de scoops en de erkenning kreeg voor al zijn werk later in het proces. Hij belde mij bijna dagelijks. Zowel de week voor ik naar Afghanistan vertrok, als de week dat ik daar daadwerkelijk zat. Door een misverstand in de communicatie was niet híj, maar stichting 1F de eerste die berichtte over het terugvinden van Feda Amiri.

Tijdens onze laatste avond in Kabul belde hij me. Ik schreef daar eerder over. Hij nam het gesprek (ongevraagd!) op en knipte en plakte er wat quotes uit. Hier had hij zijn scoop. Marcel Huisman had nieuws gemaakt. ‘TINKEBELL. zegt dat Tamana en haar vader een toneelstukje opvoeren.’

Maar dat was natuurlijk niet waar.

U mag de film zien Ondertussen is de eerste film die ik maakte klaar. Want inderdaad, ik ben een kunstenaar, en kunstenaars maken doorgaans allerlei kunstwerken en projecten. In dit geval maakte ik een film, de eerste van een drieluik. Er volgen er dus nog twee. Deze film DIY #1 (raw cut) toont een zo compleet mogelijk, ongemanipuleerd beeld van wat er is gebeurd en specifieker: dat wat er nu verteld moet worden.

Het is een tamelijk langdradige film. Bijna drie uur. Maar ik garandeer u dat deze film alles laat zien wat u niet op het journaal zag. Dat deze film u een eerlijk, een echt beeld geeft van wat ik heb zien gebeuren met Feda en Tamana Amiri in Afghanistan. Ik denk zelfs dat u wel begrijpt dat ik, ondanks dat ik het niet kan bewijzen omdat er immers nooit onderzoek is gedaan naar de persoonlijke geschiedenis van Feda Amiri, geloof dat deze man geen oorlogsmisdadiger is.

In deze film wordt niet gelogen. Niet door mij. Niet door de editor Sander Vos die de montage maakte. Niet door Eric Feijten die samen met mij heeft getracht alles zo goed mogelijk vast te leggen. Niet door Tamana Amiri en niet door Feda Amiri.

U mag de film zien voor een bijdrage in de onkosten (u bepaalt hoeveel), op drie voorwaarden:

1 U bekijkt de film met tenminste drie anderen.

2 U belooft mij de film in zijn geheel te bekijken, tot het einde.

3 Ik ontvang graag een respons. Wat heeft u gezien? Wat vond u van dit verhaal?

Deze reacties zal ik plaatsen op de facebookpagina diy/rawcut. Wie de film wil zien, mailt mij tinkebel@tinkebell.com. Graag hoor ik met wie en wanneer u de film zal bekijken en krijg ik uw postadres.

Waarom op deze manier? Omdat het te gemakkelijk is om snel door een film heen te scrollen wanneer deze op youtube staat. Zeker bij een bijna drie uur lange film waarvan ik u al bij voorbaat vertel dat hij op momenten langdradig zal zijn. Wie geïnteresseerd is in de werkelijkheid krijgt de gehele werkelijkheid. Niets minder dan dat.

Komende week gaat de eerste stapel dvd’s op de post. Ik ben erg benieuwd wat u daar van vindt.

Zo word je voor de gek gehouden En tot slot, ter extra, en ook dit krijgt u van mij op deze dvd, maar het is te goed en te informatief om dit niet ook online met u te delen. Wellicht wekt het nog wat extra nieuwsgierigheid naar het hele verhaal. Sander Vos, de man met wie ik heb gewerkt aan de montage van deze film. De man die ook de komende twee films in deze serie zal maken, wilde graag nog iets aan u kwijt. Over hoe het toch kán, dat u zó enorm voor de gek werd gehouden: