Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Wat u van Erdogan niet mag weten over Turkije

  •  
20-02-2017
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
165 keer bekeken
  •  
2988479485_fc0c778153_z

© cc-foto: Eray Endes

Erdogans mediavrienden controleren de meeste tv-kanalen en die kunnen nu ongehinderd voorrang geven aan de AKP
Voor hen die de Turkse taal niet machtig zijn was de Engelstalige krant Hürriyet Daily News (HDN) lang een van de media-outlets voor onafhankelijk nieuws over Turkije. Helaas is dat niet meer zo. Na een belegering van het redactiegebouw door de Erdoganjugend, de mishandeling van een columnist en de dreiging met astronomische belastingaanslagen werd eigenaar Aydin Dogan gedwongen zo veel water bij de wijn te doen dat er geen druivennat meer over is.
Terwijl andere regeringskritische kranten werden opgeheven, of onder beheer geplaatst, werd Dogan de kayyum (beheerder) van zijn eigen mediaonderneming, waar naast de Engelse en Turkse editie van Hürriyet ook de krant Posta en de Tv-kanalen CNN Türk en Kanal D toe behoren. Dogan kwijt zich van zijn taak, want hij ziet er nauwgezet op toe dat de berichtgeving naar Erdogans zin is.
Er is veel over Turkije wat de wereld niet mag weten van de president. De redenen waarom het minder goed gaat met de Turkse economie bijvoorbeeld. Bij HDN legden de economieanalisten Emre Deliveli, Erdal Saglam en Mustafa Sönmez dat haarfijn uit, maar ze konden stuk voor stuk hun bureau uitruimen. Sindsdien verschijnt in HDN niet veel relevants meer over de economie van Turkije.
Er verdwenen meer publicisten bij HDN. Zo zijn de gevatte columns van de Erdogan-kritische Burak Bekdil in deze krant sinds vorige maand eveneens verleden tijd.
Irfan Degirmenci Vorige week werd verder Irfan Degirmenci, een presentator van Dogans Tv-kanaal Kanal D, ontslagen. Degirmenci wil ‘nee’ stemmen tijdens het referendum op 16 april, waarbij bepaald wordt of Turkije overgaat op een presidentieel systeem. Dat wil Erdogan uiteraard niet horen en Degirmenci was zo wijs daar tijdens uitzendingen over te zwijgen.
Op zijn Twitteraccount kon Degirmenci zich echter niet inhouden, met als gevolg dat hij eveneens mocht vertrekken van Dogan. Uit protest tegen de beslissing nam de programmadirecteur van Kanal D, Ertugrul Albayrak, ontslag. Ook hij liet weten dat het voor hem ook ‘nee’ wordt tijdens het referendum. Via de sociale media werd opgeroepen tot een boycot van Dogans media. Daar werd ook een nieuw logo bedacht voor Dogans onderneming:
er-dogan
Hakan Celenk Ook de columnist Hakan Celenk van de krant Posta, vloog eruit bij Dogan, nadat hij kritiek had geuit op de plannen van de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) met het referendum.
Degirmenci en Celenk behoren tot de vele honderden journalisten die de laatste jaren hun werk kwijtraakten, omdat redacties bevreesd zijn voor Erdogans toorn. In feite mogen zij van geluk spreken, want Turkije staat zoals bekend hoog genoteerd onder de landen waar journalisten in de gevangenis belanden.
Buitenlandminister Mevlüt Cavusoglu zei onlangs nog dat geen van die journalisten vanwege hun werkzaamheden achter de tralies zitten. Voor hem staat kritiek op Erdogan en de AKP gelijk aan ‘propaganda voor terrorisme’. Als het niet zo triest was kon Cavusoglu voor grapjas doorgaan.
Fahrettin Yokus Het bovenstaande in aanmerking genomen zal het niet verbazen dat HDN zweeg over de recente aanslag op Fahrettin Yokus, de leider van een vakbond met 44.000 leden. Ook Yokus verklaarde ‘nee’ te zullen stemmen bij het referendum. Kort daarop werd een aanslag gepleegd op de auto waarin hij zich bevond. Yokus bleef ongedeerd, maar de bestuurder van het voertuig raakte gewond.
Het incident met Yokus doet denken aan de uitspraak van Erdogans propagandist, de maffialeider Sedat Peker. Hij zei iedereen die openlijk verklaart ‘nee’ te zullen stemmen ‘op straat op te zullen wachten.’ Een aanklager zou daar heel eenvoudig bedreiging, of een oproep tot geweld van kunnen maken, maar dat gebeurt natuurlijk niet. Justitie heeft het veel te druk met het vervolgen van journalisten.
YSK Vorige week ontnam de regering de Hoge Verkiezingsraad (YSK) de bevoegdheid boetes aan Tv-kanalen uit te delen wanneer die de ene politieke partij meer zendtijd toekennen dan de andere. Maakte deel uit van een decreet in het kader van de o zo handige noodtoestand.
Erdogans mediavrienden controleren de meeste tv-kanalen en die kunnen nu ongehinderd voorrang geven aan de AKP boven de Republikeinse Volkspartij (CHP) en de Democratische Volkspartij (HDP). Van de laatstgenoemde partij zijn de leiders voor alle zekerheid opgesloten. Officieel wegens ‘propaganda voor terrorisme’, maar in werkelijkheid als straf, omdat ze weigerden in te stemmen met de invoering van een presidentieel systeem.
Doodstraf Dergelijke streken onderstrepen dat Erdogan pagus is voor de uitkomst van het referendum. Daarom profileerde hij zich vorig weekend maar weer eens als voorstander van herinvoering van de doodstraf in Turkije. Sinds begin december hield hij daar de lippen voor over elkaar, maar hij twijfelt over de loyaliteit van zijn meest conservatieve aanhangers en zoekt naar wegen om die opnieuw aan zich te binden. De pleger van de aanslag op Istanboels nachtclub Reina tijdens nieuwjaarsnacht schoot Erdogan te hulp door twee dagen later om de doodstraf te verzoeken.
Meer dan gebeuzel is het echter niet, want keert de doodstraf terug in Turkije dan is de grens bereikt voor de EU. Niet dat Turkije onder de AKP nog snel EU-lid zal worden, maar het toetredingsproces biedt voordelen waar de noodlijdende Turkse economie niet zonder kan. Dat begrijpt Erdogan heel goed, maar sappige retoriek over ‘wraak’ gaat er nu eenmaal lekker in bij islamisten.
MHP Dat Erdogan hem knijpt als een oude dief komt verder door de Partij van de Nationale Beweging (MHP). De AKP kan dan tot een deal met MHP-leider Devlet Bahceli zijn gekomen over het referendum, maar een groot deel van zijn aanhang daarmee stemt daar niet mee in, wat van betekenis kan worden op 16 apil.
In een hotel, gelegen in de provincie Canakkale wilde MHP-dissident Meral Aksener het starstschot geven tot een nee-campagne. Toen zij daar verscheen was er echter geen elektriciteit in de conferentiehal. De directie van de luxe herberg was gezwicht voor de druk van de regering en Aksener moest haar aanhang met een megafoon informeren over haar verwachting dat 56 procent van de Turken op 16 april voor ‘nee’ zal gaan en 37 procent voor ‘ja’.
Dogans HDN schreef geen woord over de toestanden in Canakkale. Behoort dan ook tot de vele feiten over Turkije waar u van Erdogan niets over mag weten. In plaats daarvan schreef HDN dat hij nee-stemmers op een hoop gooit met de plegers van aanslagen en de mislukte staatsgreep vorig jaar. Mind you , zonder enig spoortje van  kritiek…
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.