De VVD is een nationaal-democratische partij

Mark Rutte distantieert zich niet van het Polenmeldpunt maar wel van zijn geleerde partijgenoot dr. Sybe Schaap. Deze twee voorbeelden alleen al geven voldoende aan dat liberalisme tegenwoordig bij de VVD ver te zoeken is. Jolande Sap en Tofik Dibi geven in de Volkskrant van woensdag nog veel meer voorbeelden van dit verschijnsel.

Er zullen in de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie best nog wel een paar aanhangers van Thorbecke rondlopen, maar zij zijn geïsoleerd of zij worden tot vernederend stemgedrag gedwongen zoals Jeanine Hennis-Plasschaert overkwam. Als de partij – met 130 op de snelweg naar de recessie – het liberalisme op de parkeerplaats heeft vergeten, wat is dán het karakter van de partij?

De VVD is in de eenentwintigste eeuw behoorlijk nationalistisch geworden. Zij benadrukt in haar retoriek de Nederlandse waarden en normen. Ze nodigt nieuwkomers in ons land niet al te vriendelijk uit tot assimilatie, voor zover die mogen worden toegelaten. De partij heeft grote moeite met immigratie. Dat is in de ogen van VVD-ers een bedreiging voor de geheiligde manier van leven in het land. De partij staat een land voor vol gelijkvormige burgers. Maatregelen die het individu willen disciplineren, worden door de partij toegejuicht.

“Voor wie straf verdient, straf!” is misschien wel de leus die de VVD van nu het best karakteriseert. Wie zich niet past bij de mal van de VVD-ers, wordt erin gedwongen. Dat blijkt uit de strakke controle waar bijstandsgerechtigden aan onderworpen worden, dat blijkt uit de kledingvoorschriften, dat blijkt – recent voorbeeld – uit de pogingen van het Ministerie van Justitie en Veiligheid om het op straat volgen van EK-wedstrijden op grote beeldschermen tegen te gaan, omdat dit tot ongecontroleerde feestvreugde zou kunnen leiden, dat blijkt uit het geringe respect voor de privé-sfeer en het feit dat het briefgeheim op het internet niets meer voorstelt. De VVD is voor gezag en orde. De partij wil dat je in de pas loopt. En bijvoorbeeld geen hasjiesj koopt, want dat moet verboden worden.

Is de VVD dan een conservatieve partij? Ook dat niet. Het conservatisme is juist voorzichtig met staatsdwang en bestrijdt het in de VVD levende geloof in de maakbare mens. Wie denkt dat de partij het grootkapitaal verdedigt, heeft het mis. Dat grootkapitaal neemt steeds meer afstand van de VVD, dat door zijn chauvinisme de exportbelangen schaadt. Werkgeversvoorzitter Bernard Wientjes laat zich bijvoorbeeld regelmatig zeer kritisch over de partij uit, waarbij hij waarschuwt tegen xenofobie en kortzichtigheid. De moderne VVD gelooft niet in Thorbecke of de vrije markt, maar in de maakbaarheid van de burger. Het nationalisme is de mal waarin die burger gedwongen wordt.

Vergelijkbare partijen, zoals die bijvoorbeeld in Oost-Europa en Latijns Amerika  bestonden of nog steeds bestaan, noemen zich vaak nationalistisch of nationaal-democratisch: ook zij geloven in de maakbare mens, streven naar een eenvormige maatschappij en een even eenvormige burger.

Daarom schept het meer helderheid om de VVD voortaan aan te duiden als een nationaal-democratische partij. In tegenstelling tot de PVV kent de partij immers een democratische structuur. Ook wil de partij niet tornen aan de grondwet of het Nederlandse staatsbestel. Daarom mag dat democratische er wat mij betreft wel bij.

Het klinkt ook wel: de nationaal-democraten stelden zich achter het voorstel tot de invoering van minimumstraffen. Of anders noemen we VVD-ers naar analogie van fashionistas tegenwoordig nationalistas (niet nacionalistas, dat zou Spaans zijn). Maar liberáál nooit.

Misschien dat de laatste vrijzinnigen in de VVD samen met D66 een liberale partij kunnen vormen. Want die hebben we in Nederland wél nodig. Al was het maar om het erfgoed van Thorbecke te beschermen.

Update donderdag 15 maart:

Interessant: op het veelgelezen rechtse weblog Dagelijkse Standaard raadt vaste medewerker Tim Engelbart de VVD-ers in het Europees Parlement aan om de gezamenlijke liberale en democratische fractie te verlaten. “Hans van Baalen, breek toch met die charlatans van een Verhofstadt en zijn Hollandse handlangers binnen D66”.

Lees hier het artikel van Tofik Dibi en Jolande Sap