Wethouders: Plasterk, stop nu met bezuinigen

Het kabinet moet onmiddellijk ophouden met bezuinigen op onder meer de jeugdzorg en huishoudelijke hulp voor ouderen. Dat schrijven de wethouders van 234 gemeenten in een brandbrief aan minister Plasterk van Binnenlandse Zaken. Volgens de wethouders is de rek eruit en gaan de bezuinigingen ten koste van kwetsbare burgers.

Dat meldt NRC dinsdag. De krant noemt de actie ‘uitzonderlijk’. Niet alleen vanwege het hoge aantal wethouders dat de brief onderschrijft en ook nog eens buiten de gangbare overlegorganen om, maar ook omdat het om de wethouders van financiën gaat: doorgaans de meest zuinige leden van het college. 

Volgens de wethouders zijn de door het Rijk opgelegde bezuinigingen ‘te groot, te onvoorspelbaar en onterecht’. Ze ergeren zich aan de verdeelmodellen en complexe Haagse rekenschema’s die geen pas houden met de werkelijkheid in het land. Grootste doorn in het oog is de zogenaamde ‘opschalingskorting’ van dit kabinet. Een bezuinigingsmodel dat nog gebaseerd is op het achterhaalde plan alle gemeenten te laten fuseren tot eenheden van minstens 100.000 inwoners. De wethouders verzoeken de minister met klem deze korting op het gemeentefonds, 120 miljoen euro in 2016 en bijna een miljard euro in 2017, te schrappen. 

De gemeenten zeggen de laatste jaren al massaal te hebben bezuinigd op culturele instellingen, speeltoestellen in de publieke ruimte, bibliotheken, sportvoorzieningen en verkeersmaatregelen. Als Den Haag doorgaat met het doorvoeren van kortingen, gaat dit volgens de wethouders onvermijdelijk leiden tot wachtlijsten in de zorg, verloederde wijken en schade door slecht onderhouden wegen. Daarnaast verwachten de wethouders musea, kindercentra en zwembaden te moeten sluiten of de gemeentelijke belastingen aanzienlijk te moeten verhogen.

‘Een deel van de aanhoudende kortingen op gemeentelijke inkomsten is nauwelijks of slecht onderbouwd en in strijd met financiële afspraken tussen het Rijk en medeoverheden,’ schrijven de wethouders in de brandbrief.

‘De afgelopen jaren heeft u ons als gemeenten geconfronteerd met een opeenstapeling van omvangrijke kortingen. Dat heeft ons genoodzaakt de ene bezuiniging na de andere door te voeren, ten koste van de voorzieningen voor onze inwoners: zij betalen uiteindelijk de rekening hiervan.’