Hoe de tijden toch kunnen veranderen. Vijftig jaar geleden mochten vrouwen in de Verenigde Staten niet meedoen aan de marathon. Men vreesde dat hun baarmoeders eruit zouden vallen, of dat er na zo’n inspanning spontaan haar op de borsten zou groeien. Nee, 42 kilometer rennen was echt alleen voorbehouden aan de testosteronbommen die mannen kennelijk zijn. Totdat de destijds 20-jarige Kathrine Switzer besloot hier geen genoegen mee te nemen.
Switzer schreef zich in 1967 in om onder de gender neutrale naam ‘K. V. Switzer’ mee te rennen en kreeg het BIB-nummer 261 toegewezen. Maar haar deelname ging niet zonder slag of stoot. Zo is er een iconische foto waarop te zien is hoe Jock Semple, de co-directeur van de marathon, haar fysiek uit de race probeert te duwen. Drie van Switzers mede-marathonlopers, waaronder haar vriend, weten dat te voorkomen en Switzer haalt de finish toch uiteindelijk met een eindtijd van 4 uur en 20 minuten.
Dit jaar loopt Switzer weer mee, met hetzelfde BIB-nummer. Ze maakt onderdeel uit van de vrouwen elite wedstrijd.
Na deelname van Switzer aan de wedstrijd in 1967 duurde het nog vijf jaar voordat vrouwen officieel mee mochten doen aan de marathon.