Hoe de Keulse aanranders overal mee wegkwamen

Als crimineel gedrag geen consequenties heeft, is het dan raar dat criminelen steeds brutaler worden? Dat is de vraag die naar voren komt na een uitgebreide analyse van de gebeurtenissen in de Duitse Nieuwjaarsnacht door Der Spiegel. Het Duitse dagblad interviewde daders en slachtoffers, sprak met politie en las interne rapporten waarin al veel eerder alarm werd geslagen over de criminele bendes die Duitse steden onveilig maken.

Het beeld van een spontane geweldsorgie, georganiseerd door hitsige vluchtelingen, blijkt geheel niet te kloppen. Wel zien we een langlopend en groeiend probleem van criminele bendes, die zo goed als straffeloos kunnen opereren vanuit Duitse asielzoekerscentra. Het probleem begint al aan de poort. Waar asielzoekers in Nederland binnen 8 dagen uitsluitsel krijgen over hun aanvraag (indien geen verder onderzoek nodig is), kent Duitsland geen wettelijke verplichting om een asielaanvraag binnen een bepaalde periode af te handelen. Volgens de Duitse overheid duurde het in 2014 gemiddeld 11,1 maanden tot er een bindende uitspraak gedaan werd. Aangezien alle asielzoekers een tijdelijke verblijfsvergunning en onderdak krijgen in afwachting van de beslissing , kon een situatie ontstaan waarbij criminelen uit landen als Marokko, Algerije en Tunesië elkaar vonden in Duitse azc’s. Er gaan dus vaak maanden overheen voordat blijkt dat deze mannen geen vluchteling zijn en geen recht hebben op asiel.

Veelplegers Het tweede probleem is het zwakke optreden van politie en justitie. De politie heeft niet de capaciteit om de bendes adequaat te bestrijden, en daarnaast maken de methodes die de criminelen hanteren dat vervolgen moeilijk is. Doordat ze in groepen opereren en de buit vaak onmiddellijk doorgeven aan een handlanger, kunnen ze vaak glashard ontkennen bij de diefstal betrokken te zijn. Slechte communicatie tussen de politie enerzijds en de overweldigde instanties die verantwoordelijk zijn voor registratie van asielzoekers anderzijds, zorgen er vervolgens voor dat ook veelplegers tussen de mazen van de wet doorglippen.

Uit de reconstructie van Der Spiegel blijkt dat meerdere verdachten van de diefstallen en aanrandingen met Oud en Nieuw inmiddels weer op vrije voeten zijn. Een man die aangehouden werd met beelden van aanrandingen op zijn telefoon, werd vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. Een jongen die op heterdaad werd betrapt op diefstal, werd veroordeeld tot één week jeugddetentie met aftrek van voorarrest en is ook weer vrij. De brutaliteit van de verdachten die grijnzend in de camera kijken terwijl ze glashard liegen over waar ze waren met Oud en Nieuw, wijzen op een gevoel van onaantastbaarheid, opgedaan in de Duitse praktijk. Het is zeer goed mogelijk dat deze straffeloosheid heeft geleid tot escalatie en de excessen van Keulen en Hamburg, waarvan talloze vrouwen het slachtoffer werden. De politie, die volgens ooggetuigen werkeloos toekeek terwijl vrouwen werden aangerand, ligt zwaar onder vuur.

Knokploegen De historische erfenis van Duitsland maakt dat zaken als etnische registratie erg gevoelig liggen, maar bij de opsporing en bestrijding van criminaliteit zijn een goede identificatie en registratie van verdachten onontbeerlijk. Door het falen van politie en justitie kan de middenstand in bepaalde wijken van grote Duitse steden het hoofd nauwelijks boven water houden, vanwege de vele inbraken en overvallen. Een winkelier vertelt in de reportage hoe er geen vrouwen meer in zijn zaak durven komen omdat ze niet veilig zijn voor grijpgrage handjes. Een begrijpelijke maar zorgwekkende reactie daarop is de oprichting van burgerwachtorganisaties en zelfs knokploegen, die voor ogen hebben om het recht in eigen hand te nemen. Nog een taak voor de politie die al handen tekort komt.

Er is dus vooralsnog geen enkel bewijs dat vluchtelingen bij de grootscheepse berovingen en aanrandingen betrokken waren. Wel zijn vluchtelingen in Duitsland gedwongen om in asielzoekerscentra samen te leven met deze criminelen wiens daden nu misbruikt worden om vluchtelingen zwart te maken.

Het is zeer onwaarschijnlijk dat criminele bendes van Noord-Afrikaanse afkomst ook in Nederland opereren vanuit asielzoekerscentra. Asielaanvragen van jonge mannen uit landen als Marokko, Algerije en Tunesië zijn in de praktijk zo goed als kansloos. Nadat een asielaanvraag binnen de acht proceduredagen is afgewezen, krijgt een afgewezen asielzoeker hoogstens nog vier weken onderdak ter voorbereiding op het vertrek. Indien dat vertrek niet vrijwillig gebeurt, wordt de asielzoeker uitgezet.