Reborn; levensechte poppen voor babyjunkies

In de Verenigde Staten is alles mogelijk, je kent het wel: The American Dream. Mocht het vervullen van die droom niet helemaal gaan als gepland, dan is er altijd nog The Plastic Dream. En nee, dan hebben we het voor de verandering niet over botox of borstimplantaten, maar over ‘reborns’. Babypoppen die zo waarheidsgetrouw gemaakt zijn, dat ze lijken te leven. Ze voelen zelfs levensecht aan.

AMY SLEEPS from daniel miller on Vimeo.

De ‘reborn cultuur’ begon rond 1990. Toen werden simpele babypoppen uit kinderwinkels nog gestript van hun haar en omgetoverd tot levensechte poppen, nu zijn er hele kits te koop met diverse onderdelen, zodat je zelf een reborn in elkaar kan zetten.

In de Verenigde Staten zijn er clubs waar vrouwen bijeenkomen die de poppen verzamelen. Volgens de 62-jarige Rebecca Martinez, fotograaf en eigenaresse van een aantal van die poppen, behandelen veel van die vrouwen hun poppen alsof ze echt leven. Ze maken deel uit van de familie en worden meegenomen naar restaurants en bij het winkelen.

Martinez fotografeert de poppen in de meest uiteenlopende omstandigheden; met de ‘adoptie ouders’ maar ook wanneer ze bijvoorbeeld aan het reizen is en één van haar poppen op sleeptouw neemt. De reacties van omstanders op bijvoorbeeld een baby in het bagagecompartiment in het vliegtuig, levert mooie beelden op.

Volgens Martinez zijn het niet alleen vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen die de poppen bestellen. Velen zijn al moeder, maar missen de fase van het verzorgen van een baby. Met een reborn wanen ze zich weer even in de kraamtijd.

Wie denkt dat de reborns alleen in de Verenigde Staten voorkomen, komt bedrogen uit. Ook in Nederland worden de poppen gemaakt. In totaal zijn er zo’n 20 professionele rebornsters, zoals de poppenmaaksters worden genoemd.

Marga van Koert-van Sante is één van die rebornsters. Volgens haar neemt de ‘rage’ in Nederland niet zulke grote intense vormen als in de VS aan. De gemiddelde Nederlander is te nuchter om er echt de straat mee op te gaan en te doen alsof de baby echt is, verklaart Koert-van Sante desgevraagd aan de redactie van Joop.

Koert-van Sante maakt de poppen zelf al sinds 2004. Er is volgens haar geen peil te trekken op hoeveel poppen ze jaarlijks maakt. Het aantal orders verschilt nogal. Gemiddeld doet ze twee à drie weken over het maken van een reborn. Het is voor haar overigens meer een hobby, dan een verdienmodel:

Ik geef ze ook weg. Bijvoorbeeld aan verzorgingstehuizen. Ze kunnen dan gebruikt worden voor demente bejaarden. Wanneer zij teruggaan naar een tijd van vroeger, kunnen er soms onverwerkte trauma’s bovenkomen, bijvoorbeeld het verlies van een kind. Hen wordt dan een pop gegeven, maar dat werkt niet altijd. Een reborn voelt levensecht aan en kan ze dan vaak wél helpen bij het verwerken van zo’n trauma.

Het komt wel eens voor dat ouders die geen kinderen kunnen krijgen een reborn bestellen, maar dat gebeurt eigenlijk nauwelijks. Het zijn voornamelijk hoogopgeleide mensen. Soms willen ze een reborn voor in een antieke kinderwagen. Ieder jaar is er een antieke kinderwagenparade. Daar worden de poppen dan veelvuldig voor gebruikt. En voor in reclamespotjes. Kinderen kunnen niet altijd ingezet worden, dus dan kiest een bedrijf voor reborn.

Een voorbeeld is de OHRA verzekering waarin Bassie (van Adriaan) een baby heeft.

Al met al lijken we in Nederland het hoofd koel te houden, maar wie weet. Wat niet is kan altijd nog komen.

New York Times: Motherhood, Reborn and Everlasting

cc-foto’s: Rebornbaby.nl