Dit is waarom iedereen het weer over Beyoncé heeft

De wereld stond zaterdag weer even helemaal op z’n kop. De wereldster Beyoncé lanceerde haar nieuwe album in één keer met alle bijbehorende visuals. Maar waarom is iedereen – los van het indrukwekkend en cinematografisch beeldverhaal en historische locaties die tot de verbeelding spreken – er zo van onder de indruk?

In de video van een uur komen er persoonlijke, maatschappelijke en universele onderwerpen voorbij. Beyoncé lijkt te refereren aan de beproevingen binnen haar huwelijk met Jay-Z. Zij heeft het over overspel en steekt haar woede niet onder stoelen of banken. Daarbij toont zij de verscheidenheid aan emotie – pijn, rouw, furie, blijdschap en vergiffenis van (zwarte) vrouwen, die zo vaak genegeerd of gebagatelliseerd wordt.

Beyoncé vertelt een verhaal over vrouwen – en met name zwarte – dat je niet vaak in de mainstream ziet. Zij kaart de wereldwijde positie en mentale en maatschappelijke onderdrukking die bij het zwart én vrouw zijn gepaard gaan. Dat doet ze door onder andere Malcolm X te quoten: ‘de minst gerespecteerde persoon in Amerika is de zwarte vrouw. De meest onbeschermde persoon in Amerika is de zwarte vrouw. De meest verwaarloosde persoon in Amerika is de zwarte vrouw.’

In de video zijn er verschijningen van de moeders van tienerjongens die door de politie zijn neergeschoten maar zie je ook jonge sterke bekende (en minder bekende) zwarte vrouwen die gevierd worden. Zoals de online zangsensaties Chloe X Halle, de actrice en zangeres Zendaya, de actrice en activist Amandla Stenberg en tennisster Serena Williams, dichter Warsan Shire, balletdanser Michaela de Prince. Het is zowel de klaagzang als de lofzang van de zwarte vrouw.

Daarnaast is het een onderzoek naar persoonlijke (liefdes)relaties. Hoe reageer je als vrouw wanneer je vermoedt dat je partner vreemdgaat, hoe kom je erbovenop, hoe zat het eigenlijk met je eigen vader en de vrouwen in je familie? Al deze vragen worden gesteld en misschien niet beantwoord, maar wel op een verdomd vernieuwend en universele wijze weergegeven.

Verder is het album een verrassende combinatie van muziekgenres, van soul naar rock en country en stellen ook de zangkwaliteiten van de megaster weer eens niet teleur.